ගෑණු ළමයි කැමති නෑ කියන්නෙ කැමතියි කියන එකටද...??

මේ සිදුවීම වෙනකොට මං ඉස්කෝලෙ නවය පන්තියේ විතර... මේ වෙනකොට, මගෙ පස්සෙන් වැටිල අවුරුදු හතරක් විතර වෙන ලයින් එකක අවසාන භාගය තමයි ගෙවිල යමින් තිබුණෙ... ඒ කියන්නෙ මේක මගෙ පස්සෙන් වැටුනෙ මං හයේ පන්තියේ ඉන්දැද්දි.... මේ කියන කාලෙ වෙනකොට අවසාන භාගයට ඇවිත් තිබුණෙ වෙන මොකවත් හින්ද නෙවෙයි, ඒ පිරිමි ළමය අපේ ඉස්කෝලෙන් ඒ ලෙවල් කරල අයින් වෙන කාලෙ ඇවිත් තිබුණු හින්දා.... ඔය අවුරුදු හතර ඇතුලත මහා ගිනි විජ්ජුම්බර ගොඩකුත් සිද්ද වුනා.... ඒවත් කියන්න පුළුවන් එව්ව සැරින් සැරේ කියන්නම්.....



මේ පිරිමි ළමය මට වඩා අවුරුදු හතරක් වැඩිමහල්.... පොරට මං ගැන අදහසක් පහළ වුනු ගමන්ම මිනිහ කළේ අපේ පන්තියෙ හිටිය කොල්ලො ටික අල්ලගෙන උන් එක්ක හොඳට යාළුවෙලා මං ගැන විස්තර ටික දැනගත්තු එක.... ඔය හයේ පන්තියෙ විතර ඉන්නකොට මේ ලව් පලහිලව් ඒ කාලෙ හරි මැජික් වගේ තමයි.... ඉතින් අපේ පන්තියෙ කොල්ලො ටිකටත් මේ ගැන පුදුම රුදාවක් තමයි අල්ලල තිබ්බෙ.... උන් ටික කළේ හැමදාම පන්තිය පටන් ගන්න කලින් අර කොල්ලගෙ නම ලොකුවට කළුලෑල්ලෙ ලියල තියන එක.... මගේ ඩෙස් එකේ පුටුවෙ හිට මුන්දගෙ නම.... ඔය කාලෙ ජෝතිපාලගෙ හොඳ ජනප්‍රිය සින්දුවක් තිබ්බ අර ගෝතයගෙ නමින් පටන් ගන්න..... මේ ඔක්කොම මදිවෙලා ඕෆ් පීරියඩ්වලදි තැටිය එකතැන වාදනය වෙනව වගේ අපේ පන්තියෙ කොල්ලො මේසවලට තඩි බබා කිව්වෙත් ඒ සින්දුවම විතරයි..... මට නේද.... මං හිටියෙ හොඳටම මල පැනලා.... මං කලින් කියල තියෙනවනෙ අපේ ඉස්කෝලෙ හයේ පන්තියයි හතේ පන්තියයි පැවැත්තුවෙ හවස් වරුවෙ කියලා.... ඉතින් මේ ළමයත් කරන්නෙ හවස්වරුවෙ ඉස්කෝලෙ නැවතිලා යාළුවෙකුත් අල්ලගෙන අපේ පන්තිය වටේ එහෙන් මෙහෙන් මට පේන විදියට ඇවිදින එක.... ඉතින් ඔහොම කරනකොට මට විතරයැ පේන්නෙ.... පන්තියේ අනිත් උන්ටත් පේනවනෙ.... ඉතින් උන් කරන්නෙ ගුරුවරු පන්තියෙ උගන්නන අස්සෙම හැරි හැරී මං දිහා බල බල හිනා වෙන එක.... ළඟින් වාඩිවෙලා ඉන්න යාළුවොත් කරන්නෙ හිනාව තද කරගෙන මට වැලමිටිවලින් අනින එක... ඉතින් ඔහොම වෙලාවට අර උගන්නන දේවල් මගේ ඔළුවට යන්නෙත් නෑ.... මට උන්දව මරාගෙන කන්න තරම් කේන්තියක් තමයි ඒ වෙනකොට ඇතිවෙලා තිබ්බෙ....


මම අර කලින් මගේ 'මනමාලයා' පෝස්ට් එකේ කිව්වනෙ ඒ කාලෙ ඔය වගේ දේවල් ගැන මම හිතාගෙන හිටිය විදිය.... ඔය ඔක්කොමත් කරල වැඩේ හරියන්නෙ නැතුවම මේ කොල්ල පටන් ගත්ත වර්ණපාල තියරිය දාන්න.... ඒකෙන් උනේ  පන්තියේ ඉන්නත් නෑ... බස් එකේ යන්නත් නෑ....ඔක්කොටම හපන් වාර විභාග අවසානයෙ එසෙම්බ්ලි එකේදි ප්‍රින්සිපල්ගෙන් රිපෝට් එක ගන්නකොටත් උගේ නම කියල එහෙන් මෙහෙන් කෑගහනවා.... මට බයයි, ලැජ්ජාවයි එක්ක....  ඒ මෝඩය මාව දිනාගන්න කරපු ඔය වැඩ වලින් සිද්ද උනේ මට උන්දව පෙන්නන්නම බැරුව ගිය එක..... උන්දටත් ඒකෙන් උනේ අහේතුවක්මයි.... මට හිතෙන විදියට මේක වටේට කියල චා කරගත්තු හින්දා කෙල්ලෙක් දාගන්න බැරි උනා කියන සවුත්තුව කාල ඉන්න බැරි එකටම වෙන්න ඕන මිනිහ අවුරුදු හතරක්ම ඔය ව්‍යාපෘතිය ගෙනිච්චෙ....


ඔහොම ඉන්න අතරෙ දවසක් මිනිහ එයාගෙ පන්තියේ යාළු කෙල්ලෙක් එවල ශේප් එකක් දාල මගෙන් අහන්න මං මිනිහට කැමතිද කියල.... ඒ කෙල්ලත් රටේ නැති බයිලා ගොඩාක් කියල අන්තිමේදි ඕක ඇහුවම මං කිව්ව කැමති නෑමයි කියල.... අනේ ඉතින් අර අනිත් දෙවල් වගේම මේකත් වටේටම පත්තු උනා 'අන්න මියුරු අරූට කැමති නෑ කියල'යි කියල.... ඒ කියලා සතියකට විතර පස්සෙ අපිව ඉස්කෝලෙන් එක්කරන් ගියා ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකගෙ 'මකරාක්ෂයා' නාට්‍යය බලන්න.... අනෙ අප්පේ... ඒ ගිහිල්ලත් මේකා යාළුවොත් එක්ක කැමරාවකුත් මාන මාන පුදුම වදයක් දුන්න.... නාට්‍යය පටන් ගන්නකම් මං හිටියෙ බාගෙට මූණ වහගෙන... ඒ මදිවට මාත් එක්ක හිටිය යාළුවො මට බනිනව 'තෝ හින්ද අපටත් ඉන්න නෑ...' කියල.... ගන්න පොටෝ වලින් මොනවා කරයිද කියල බයේ මා වටේ හිටිය උනුත් වාඩිවෙලා හිටියෙ පුටුවල එරිලා වගේ.....

ඔය නාට්‍යයේ එක තැනක තියෙනවා ගෑණු ළමයෙක් බලහත්කාරයෙන් කසාද බැඳගන්න අවස්ථාවක්.... විවාහය රෙජිස්ටර් කරන්න ගිහින් රෙජිස්ටාර් උන්නැහේ ඇහුවම ගෑණු ළමයගෙන් මේ මනුස්සයව බඳින්න කැමතිද කියල, කෙල්ල කියනව කැමති නෑ කියල.... එතකොට අර මිනිහ කියනවා,
'ගෑණු ළමයි කැමති නෑ කියන්නෙ කැමතියි කියන එකට තමා...' කියල....
මගෙ අම්මේ.....  ඕක කියපු වෙලාවෙ ඇහුනු හූවයි විසිල් පාරයි.....!! මේ දැනුත් මගෙ කණට ඇහෙනව ඇහෙනව වගේ....