Total Pageviews

Tuesday 11 March 2014

Ansette Australia

Ansett logo.svg

පර්ත් සම්බන්ධ පරණ තොරතුරු සොයද්දි මං මේක දැක්කෙ අහම්බෙන්... මීට කලින් මෙහෙම එයාලයින් එකක් ගැන අහලම තිබ්බෙ නැති නිසා විස්තර ටිකක් හොයන්න හිතුනා... ඒවායින් සමහරක් පහළ...

Ansette Australia Airlines කියන්නෙ ඕස්ට්‍රේලියාවෙ මෙල්බර්න් වලින් 1936 පටන් ගත්තු ඉතා විශාල එයාලයින් ගෲප් එකක්... හරියට දැන් තියෙන Qantas වගෙයි... සමහර ස්ථානවල කියලා තියෙනවා මේක Sir Reginald Miles Ansett විසින් Ansett Airways Pty. Ltd විදියට 1935 දි පටන් ගත්තාය කියලත්... ඒ කාලෙ මේ මගීන් සහ භාණ්ඩ ප්‍රවාහන ව්‍යාපාරය මොන තරම් සාර්ථක උනාද කියලා කියතොත් ඒක Victorian Railways එකේ ආදායමට පවා තර්ජනයක් උනාලු... මෙයාලගෙ ගුවන් යානා පළමුවෙනි වතාවට ගමන් කරලා තියෙන්නෙ වික්ටෝරියා ප්‍රාන්තෙ හැමිල්ටන් වල ඉඳලා මෙල්බර්න් දක්වායි.... එක සාර්ථක වෙච්ච පාර තවත් අළුත් ගුවන් යානා ගෙන්වලා අනිත් ප්‍රාන්තවලටත් ගුවන් ගමන් ව්‍යාප්ත කරලා තියෙනවා... 1940 ඉඳලා 1990 දක්වා කාලය තමයි මෙයාලගෙ ස්වර්ණමය යුගය වෙලා තිබිලා තියෙන්නෙ...

මෙයාලා 1993 දි ජාත්‍යන්තර ගුවන් ගමන් ආරම්භ කරලා තියෙනවා... 1993 සැප්තැම්බර් 11 ඉන්දුනීසියාවෙ බාලි වලින් ආරම්භ කරපු ජාත්‍යන්තර ගුවන් ගමන් සේවය, පසුකාලීනව ජපානයේ ඔසාකා වලටත් හොං කොං, සෝල්, තායිපෙයි, ක්වාලා ලම්පූර්, ෂැංහයි, ජාකාර්තා වලටත් ව්‍යාප්ත කරලා... ඒ උනාට වැඩිකල් නොයවාම සෝල්, තායිපෙයි සහ ක්වාලාලම්පූර් ගුවන් ගමන් නතර කරලා තියෙනවා......

Monday 3 March 2014

මැජික් පෙන්නපු ඉස්කෝලෙ....

මං පුංචි කාලෙ ගියේ කතෝලික පල්ලියක තිබුණු සොන්ටිමෝරියකට... අපේ පැත්ත පළාතටම තිබ්බෙ එකම එක කතෝලික පල්ලියයි... ඒකට සම්බන්ධ කතෝලික පාසැල් දෙකක් තිබුණා...... එකක් කොන්වන්ට් එකක්, අනික මිශ්‍ර පාසැලක්... අපේ අම්මා මේ කියන කාලෙ ඉගැන්නුවේ ඔය මිශ්‍ර පාසැලේ... අම්මට මාව අරන් යන්න එන්න ලේසි නිසා වෙන්න ඕන මාව එතැනට දාන්න ඇත්තෙ... එතැනට යවලා අකුරු උගන්වන පරමාර්ථයක් තියෙන්න නැතුව ඇතියි කියලා මට හිතුනෙ මට බාල නංගිලා දෙන්නම කවදාවත් මොන්ටිසෝරියකට යවලා නැති හින්දා..... ආයෙ ඉතින් උන්දලාව එහෙම යවන්න හේතුවක් තිබුණෙ නෑ තමයි, මොකද මං උන් දෙන්නා අකුරු කියවන්නත් කලින් උන්ට උගන්නන්න පටන් ගත්තනෙ.....

අපේ ගුරුවරු ඔක්කොම සිස්ටර්ස්ලා...  ඔක්කොම තුන්දෙනෙක් හිටියා... තව මදර් කෙනෙකුත් හිටියා හැමදාම උදේට දකින... සුදුම සුදුයි... හැබැයි හෙන බරපතල මූණක් තිබ්බෙ... කාත් එක්කවත් හිනාවක් නෑ... අපි පියානෝ එක ළඟට ගිහින් 'පායනා කාලෙදී - රෑ දවල් මහන්සි වී - කන්න දේ රැස් කරයි කූඹියෝ' කියනකොට පියානෝ එක ගැහුවෙ එයා තමයි... ඔය සිස්ටර්ස්ලා අතරින් මට විශේෂ ආදරයක් පෙන්නපු කෙනෙකුත් හිටියා... අපේ අම්මටත් ඒක දැනිලා මගෙන් ඇහුවා ඒ සිස්ටර්ගෙ නම මොකක්ද කියලා...
'සැලළිහිණියා..' මං ගත් කටට කිව්වා...
'සැලළිහිණියා කියන්නෙ නමක් නෙවේනෙ පුතේ... කුරුල්ලෙක්නෙ...' අම්මා කිව්වා..
'ඒ උනාට ඒක තමයි එයාගෙ නම...'
ඉතින් කොහේ විරුද්ධ වෙන්නද අම්ම... ඒ උනාට මං එදා ඉඳලා හැමදාම ඒ සිස්ටර්ගෙ නම ඇහුවත් ගෙදර එනකොට මං බබාට මතක සැලළිහිණියා කියන එකමයි... කාටද ඒ වගේ බරපතල දිග නම් මතක තියාගන්න පුළුවන්...