කවුද කැමති ඉඟුරු තේ බොන්න…? මං... මං... ඇත්තටම මං හරිම ආසයිනෙ මේ ඉඟුරු තේ වලට. කිරි දාලා හරි, නොදා හරි ඕන විදියක්. ඒ හින්දා කොහේ ගියත් මං උණු වතුර බෝතලයකට ඉඟුරු තේ එකක් සීනි අඩුවෙන් හදලා කිරි නැතිව දාගෙන යනවාමයි.
අපේ ගෙදර ඉන්නවා එක්කෙනෙක් කිරි බොන්නෙ නැති. එයා කිරි වලට අකැමැති බව, මුලින්ම තේරුම් ගන්න මට සෑහෙන කාලයක් ගියා. අම්මි කුක්කු බොන කාලෙ කිසි අවුලක් නෑ. ඒ උනාට බෝතලේට බැස්සට පස්සෙ ටික කාලෙකින්ම බොන ප්‍රමාණය ටිකෙන් ටික අඩුවුනා. කිරි ටික බීලා ඉවර කරන්න කිව්වම, අර නිකම් කියනවට කටේ ගහගෙන දත් වලින් තද කරගෙන ඉඳලා, මං එහාට ගිය ගමන් පැනලා දුවනවා. අන්තිමට කිරි බීම සම්පූර්ණයෙන්ම නැවැත්තුවා ඉස්කෝලෙ යන්න පටන් ගනිද්දි. නෙස්ටොමෝල්ට් දෙන්න උත්සාහ කළා, දෙපාරයි, නැවතුනා. වෙන රස වර්ග ගෙනත් දුන්නා, ම්හු. කිරි, යෝගට් අරහං. ඒ උනාට, නිකම් තේ බිව්වෙත් නැති උනාට, මේ ඉඟුරු තේ නම් ඉතුරු කරන්නෙ නෑ. කොහේ හරි යනකොට මං සාමාන්‍යයෙන් කරන්නෙ කහට හදලා උණුවතුර බෝතලේට වත් කරලා, බෝතලේ ඇතුලටම සීනි ටිකක් දාලා, ඉඟුරු පෙති ටිකකුත් ඒකටම දාන එකයි. එතකොට බොන වෙලාව වෙද්දි වාහනේ තාලෙට ගැස්සි, ගැස්සි යන උණුවතුර බෝතලේ ඇතුලෙ, හොඳට සීනි ටික දියවෙලා ගානට හැදිලා තියෙන්නෙ. කට දන දෙයක් එහෙම කෑවම නියමයි, ගමන් යන වෙලාවලදි. අර කිරි බොන්නෙ නැති කෙනාට වෙනම ඉඟුරු තේ බෝතලයක්ම ඕන. එයාට වෙනම එකක් දුන්නෙ නැත්නම් අනිත් අය බීලා හමාරයි. ඉඟුරු පෙති ටිකත් කාලා තමයි නවතින්නෙ.
