ඔසියෙක් සමග කෑමක්.....



ඔන්න දවසක් අපේ මහත්තයගෙ මෑතකදි කැන්ගරු දේශයට ආව යාලුවෙකුට ඔසියෙකුගෙන් ආරාධනාවක් ලැබිල රාත්‍රී භෝජන සංග්‍රහයකට.... සුද්ද යාළුවගෙ කැම්පස් එකේ එකෙක්... මෙයා කසාද බැඳපු කෙනෙක් නිසා ජෝඩුවටම තමයි ආරාධනාව ලැබිල තියෙන්නෙ... හැබැයි භෝජන සංග්‍රහය තියන්න සැලසුම් කරල තියෙන්නෙ fine dinning restaurant එකක.... හැමෝම දන්නව ඇතිනෙ මේ වර්ගයෙ restaurants, dress code එකක් එහෙම තියෙන බොහොම formal විදියට හැම දෙයක්ම සිද්ද වෙන තැන් බව... ඒ වගේම තමයි කෑමත් අනිත් සාමාන්‍ය තැන්වලට වඩා ගොඩක් මිළයි...

ඔන්න ඉතින් කියාපු දවසෙ හැන්දෑවෙ දෙන්න ජයටම ලැහැස්තිවෙලා අපේ ගෙදර ආව අපේ මහත්තයට කියල අදාල ස්ථානයට ඇරලවා ගන්න... මොකද මෙයාලා මෙහෙට අළුත් නිසා ඒ වෙනකොට පාරතොට ගැන එච්චර දැනගෙන හිටියෙ නෑ... එයාලගෙ ප්ලෑන් එක උනේ වැඩේ ඉවරවෙලා ටැක්සියක් අරගෙන ගෙදර යන්න....

"මචං හොඳ වෙලාවට බං සුද්ද කතා කළේ... කැම්පස් එකේ සල්ලි ගෙවපු ගමන් මේ දවස්වල රිම් එකෙන් යන්නෙ... වේලක් නිකං කාල එන එකනෙ..." යන්න ලෑස්ති වෙන ගමන් යාළුව එහෙම කියල හිනා උනා...
"ආයෙ අතින් පයින් යන එකක්යැ... හෙට අනිද්දටත් එක්ක කාලම වරෙන්..." අපේ ගුරුන්නාන්සෙත් ඔහොම කියනව මට ඇහුන...
ඉතින් අර යාළුවත් පළපුරුදුකාරයගෙන් උපදෙස් එහෙමත් අරගෙන ගමනට පිටත් උනා...
ඉතින් අපේ එක්කෙනත් ඩැයිවර් වැඩේ එහෙම කොරල ඇවිත් කාල බීල කය්යක් ගහන් ඉන්නකොට මෙන්න එනව කෝල් එකක් යාළුවගෙන්... එතකොට ජෝඩුව පිටත් වෙලා පැය දෙක තුනක් විතර ඇති...
මෙහා පැත්තෙන් මට ඇහුනෙ මේ ටික...
"ඇයි මචං මොකද.. ටැක්සියක් අල්ලගන්න බැරි උනාද...?"
තත්පර කිහිපයකට පස්සෙ අපේ මහත්තයට ලොකු හිනාවක් යනව මං බලාගෙන...
"නෑ...!!" විශ්මයාර්ථයක්... ඇස් දෙකත් නළලෙ...
ඉන් පස්සෙ මහා හිනාවක්....
"හරි දැන් මට හරියටම කියපං උඹ ඉන්නෙ කොතනද කියල...."
ඔය විදියට විස්තර ටික එහාට මෙහාට උනාට පස්සෙ මට ඇහුනා අපේ එක්කෙනා කියනව බයවෙන්න එපා, එයා දැන්ම එනව කියල...
මට මේ අණ්ඩර දෙමළෙ තේරුනේ නෑ... ඇහුවට කිව්වෙත් නෑ.. විගහට ඇඳුමක් දාගෙන කාර් එක ගත්ත ගියා...
පැය බාගයක් විතර යනකොට කස්ටියම එනවා මහ හයියෙන් හිනා වෙවී... ඒත් නෝන නම් හිනාඋනාට හිටියෙ අපහසුතාවයකින් කියල මට තේරුනා...
පස්සෙ බලනකොට වෙලා තියෙන්නෙ මේක...
ජෝඩුව අපේ ගුරුන්නාන්සෙගෙ උපදෙස් අනුව මෙනු එක ආවට පස්සෙ හොඳට බලල, කවදාවත් කාල තියා අහලවත් නැති කෑම වගයක් ඕඩර් කරල... සුද්ද නම් බොහොම සිම්පල් කෑමක් තමයි තෝරගෙන තියෙන්නෙ...
ඉතින් දැන් මෙයාල අතුරුපස පවා ඕඩර් කරලා... ඇයි අපේ උන්දත් කිව්වනෙ ඇරල දාන්න.. සුද්ද වතුර එකක් බීල නිකම් හිටියලු... මෙයාලට පුදුමත් හිතිලා...
අන්තිමට ඉතින් සුහද කතා බහ එහෙම ඉවර වෙලා ගෙනාව බිල එහෙම ගෙවල shake hand කරල බායි කියාගෙන සුද්ද ගියාලු....
අපේ දෙන්නත් ඉතින් හෙලවෙන්න බැරි තරමට කාලා බොහොම අමාරුවෙන් නැගිටගෙන යන්න හදනකොට වේටර්කාරය පොතක් ගෙනත් දුන්නලු... මේ දෙන්න ඒක දිග ඇරල බලනකොට අස්ප ගානක බිලක්ලු.... යාළුව කියල සුද්ද බිල ගෙවලයි ගියේ කියලා... වේටරය කිව්වලු එයා ගෙව්වෙ එයාගෙ බිල, මේක මේ දෙන්නගෙ බිල කියලා.... පොරට කාපු ටික දාල පිච්චිලා ගිහිල්ලා... ඇයි සල්ලිත් නෑනෙ අතේ... බඩ පැලෙනකම් නොමිළෙ කන්නනෙ ආවෙ... ඕඩර් කළෙත් අතින් යනවද පයින් යනවද කියල මිළ වැඩිම ඒවායින්... දැන් ඉතින් ගෙවපල්ලකො...
බලන් හිටිය කියල සල්ලි කොහෙන් පහල වෙන්නද.... කරන්න වෙන දෙයක් නැති නිසා තමයි අන්තිමේදි අපේ දුක්ගන්නාරාළට කතා කරල තියෙන්නෙ...
අනේ ඉතින් උන්ද ගිහින් බිල ගෙවල බේරගෙන එනකම් මුන් දෙන්න ගැහි ගැහි ලැජ්ජාවෙ බැරිව ඉන්නවලු වාඩිවෙලා receptionist ඉස්සරහ....