Teamwork.....

අපේ ගෙදර පිහිටල තියෙන්නෙ පොඩි කඳු ගැටයක් උඩ කියල මම කලින් කියල තියෙනවනෙ... ඒ නිසා අපේ ලිඳ හරිම ගැඹුරයි... වතුර අදින්න ගියාම පණ යනව...ඉතින් ඔය හින්ද මෝටරයක් දාල වතුර ගන්න කලින් අපි සෑහෙන දුෂ්කරතාවයක් වින්ද වතුරවලට... වැඩිපුරම කට්ටක් කෑවෙ නාන්න ගියාම...  එක වතුර බාල්දියක් නාල අනික ඇදගන්නකොට කලින් 'නෑකම' ගිහිල්ල... ඔය පොදු හේතුව නිසා ඒ කඳු ගැටේ වටේටම හිටපු අය ඔක්කොම වගේ නාන්න ගියේ අපේ ගෙදරට පහල ගෙදර වත්තෙ තිබුනු ලිඳට.... ඒ ලිඳ එච්චර ගැඹුරු නෑ... ඕනනම් අඩි හයක් විතර ගැඹුරු ඇති මයෙ හිතේ...ඒ ලිඳේ වතුර අතින් ඇදන් නාන්න පුලුවන් මට්ටමක තිබුනා.....

මේ සිද්දිය වෙච්චි දවස්වලත් අර මං කලින් කිව්ව ලොකු මාමගෙ දුව ගයනි අපේ ගෙදර නැවතිලා තමයි ඉස්කෝලෙ ගියේ.... දවසක් අපි දෙන්න කිලුටු රෙදි ටිකත් කරගහගෙන ලිඳට ගියා නාන්න... නාගන්න කලින් රෙදි සෝද සෝද ඉන්නකොට එකපාරටම මගේ අතින් ලිස්සල ගිය සබන් කෑල්ල ලිඳට වැටුනා..... හපොයි අලුත්ම සබන් කෑල්ල...!! දැන් මොකෑ කොරන්නෙ... ඇඟේ ගාන සබන් කෑල්ල විතරයි ඉතුරුවෙලා තියෙන්නෙ.... ඒකෙත් පොඩ්ඩයි ඉතුරු.... ඒකෙන් රෙදි හේදුවොත් ඇඟේ ගාන්න ඉතුරු වෙන්නෙ නෑ... ආපහු ගෙදර ගිහින් වෙන එකක් ගේන්නත් පුලුවන්, ඒත් කොනක ඉඳලා ආයෙත් ඇඳගෙන එපායැ යන්න.... හිතන්නත් කම්මැලියි....

'මං බහින්නද...?' ගයනි ඇහුව.

ගෑනිට පීනන්න පුලුවන්...

'කවුරුවත් දැක්කොත් හෙම අපි දෙන්නට ලිඳ ඉහින්න වෙයි.... තමුසෙ බැහැල පීනුවට පස්සෙ මෙලෝ එකෙක් නාවියැ ඕකෙ.....'

'එහෙනම් ඉතින් ගිහිං ගේනෙකයි ඇත්තෙ....'

බම්බුව තමයි... මට බෑ යන්න.... මං හොඳට වටපිට බැලුව..... කවුරුත් නෑ පේන්න.....

'කවුරුවත් පේන්න නම් නෑ... ඉක්මනට බැහැල ගේනවකො එහෙනං...'

ගයනි ඉක්මනටම ලිඳට බැහැල කිමිදිලා ගිහින් සබන් කෑල්ල අරගෙන උඩට විසි කළා.... ඒ කරලා ගෑනි ට්‍රයි කළා උඩට එන්න... මළ හත්තිලව්වට ගහපි කලාබරේ කිව්වලු... ගෑනිට ගොඩට එන්න බෑ..... මං එයාගෙ අතින් ඇදල උඩට ගන්න බැලුව... ගෝනෙක් විතර බරයි...තනියම අදින්නත් බෑ.... දැන් මෙයත් දියබරිය වගේ දඟලනව ලිඳ ඇතුලෙ ඉඳන්... ලිං පඩිය උඩට කකුල තියාගන්න දන්න අඩි ඔක්කොම දැම්ම...ම්ම්හු...

'ඇයි...මොකද ඔය කරන්නෙ...'

මලා... ශීලා ඇන්ටි....!! මේ දොන්තපතං ඇන්ටි හිටියෙ ඔය ලිඳට කිට්ටුව ගෙදරක... එයාලගෙ ලිඳ තිබුනෙත් අපේ නාන ලිඳට කිට්ටු වෙන්න නිසා, එයා ලිඳට එද්දි මං දඟලනව දැකල.... එයාට තේරුනා මොකක් හරි වැරදිලා තමයි කියලා... ඒ ගමන ගෑනි බෙල්ලත් දික් කරගෙන ආවෙ නැතැයි ලිඳ ලඟට....  ඈත තියාම ලිඳෙන් මතුවෙච්චි ගයනිගෙ ඔලු ගෙඩිය පේන කොටම ගෑනි කෑගහන්න තියාගත්ත....

'හත්දෙයිහාමුදුරුවනේ... කවුද ලිඳේ වැටිල ඉන්නෙ...'

ගෑනි දැන් ටයර් ටිකත් හොල්ල හොල්ල දුවගෙන එනව...මට මැරෙන්න හිනා... ගයනි ලිඳේ ඉඳන් ඇටිකෙහෙල් කාපු උගුඩුව වගේ බලන් ඉන්නව කර කියාගන්න දෙයක් නැතුව...

'හිනාවෙන්නෙ.... මේ දරුව ලිඳේ වැටිල ඉන්දැද්දි...ඔයා මාර ලමයෙක්නෙ....' කියපු ඇන්ටි දුවගෙන ඇවිල්ල ගයනිව අදින්න හැදුව උඩට...

'හපෝයි....!!'

ලිං පඩියෙ යන්තම් බැඳිල තිබුනු දියසෙවෙලටද මන්ද ලිස්සල ගිය ඇන්ටි වැටුන ගෙම්බ ගැහුව වගේ... ලිඳේ ඉන්න එකාටත් දැන් මැරෙන්න හිනා.... දැන් ඇන්ටිට නැගිට ගන්න බෑ... මං පැනල උස්සන්න හැදුව...මොන...

'මොකද අනේ වෙලා තියෙන්නෙ.....?' ලිඳ ලඟ ගෙදර ඇන්ටි (එයාගෙ රෙජිස්ටර් නම ) දුවගෙන ආව ශීල ඇන්ටිගෙ ලතෝනියට.... 'මේ මොකෝ...?'

ලිඳේ ඉන්න එකයි, ගොඩ පත බෑවිලා ඉන්න එකයි දැක්කම ඇන්ටිට උතුර දකුණ මාරු වෙන්න ඇති..... මම කෑගහ ගහ විස්තරේ කිව්ව... හැබැයි කිව්වෙ ගයනි ලිස්සල ගිහින් ලිඳට වැටුන කියල.... ඒ ගමන ඔන්න ඒ ඇන්ටියි මායි දෙපැත්තෙන් අල්ලලා ශීල ඇන්ටිව යාන්තම් කෙලින් කරගත්ත.... හොඳ වෙලාවට බරපතල උපද්‍රවයක් වෙලා තිබුනෙ නෑ... තැලීම් සීරීම් විතරයි... ශීල ඇන්ටි කෙඳිරි ගගා පැත්තකට උනා...දැන් ගයනිව ගොඩගන්න එපැයි... ඊට පස්සෙ දන්න වැඩ ඔක්කොම දාල, අපි දෙන්නත් එක්කම ඇදල යාන්තම් එයාවත් ගොඩ දාගත්ත....

අනෙ අප්පේ... ඒ සුමේ ඔක්කොම ඉවර වෙලා මං රෙදි ටික විතරක් හෝදගෙන නොනාම ගෙදර ආව.. මොකාටද පුලුවන් අරය වරුවක් විතර පොඟව පොඟව හිටිය වතුරෙන් නාන්න... පස්සෙන්ද වැඩේ ආරංචි වෙලාද කොහෙද කවුරු හරි පිංවතෙක් ලිඳ ඉහල තිබුන....